Er is veel advies over hoe ouders moeten omgaan met het online leven van hun kinderen. Ik heb artikelen gelezen waarin wordt bepleit dat ouders elk wachtwoord moeten hebben voor alle apps van hun kinderen en deze vaak moeten controleren. Ik heb mensen gezien die pleiten voor een volledig hands-off benadering. Mijn filosofie ligt in het midden: laat kinderen een onafhankelijk leven ontwikkelen, maar zorg ervoor dat we helpen bij het onderwijzen en begeleiden om dit veilig te doen.
Ik vergelijk sociale media en technologie vaak met alcoholgebruik door minderjarigen. Je kunt je kinderen vertellen dat ze niet mogen drinken voordat ze de wettelijke leeftijd hebben bereikt, maar de kans is groot dat ze het toch gaan doen. Het is beter om ze dat te leren if ze gaan drinken op een feestje, zorg ervoor dat ze niet autorijden en ze drinken ook niet zoveel dat ze de controle verliezen over wat ze doen.
Veel onderzoeken, en elke tiener die ik heb gevraagd, onthult dat wanneer een ouder toegang heeft tot de wachtwoorden van een kind, dat kind extra geheime accounts zal aanmaken waarvan de ouders niets weten. Stel je voor dat je ouders een dagboek aan het lezen waren dat je misschien als tiener hebt bijgehouden. Zou je je diepste geheimen daarbinnen echt prijsgeven? Aan de andere kant maakt het ontbreken van regels voor nieuwe technologie het volledig mogelijk riskant om eruit te blijven.
Tieners gebruiken veel apps en het landschap verandert dagelijks. Mijn #1 aanbeveling is dat je je kinderen vraagt om het je te laten zien wat zij gebruiken en hoe ze gebruiken ze. Dit kan het startpunt zijn voor elke dialoog. Zelfs als uw kinderen dezelfde apps gebruiken als u, zal het u misschien verbazen te horen dat ze deze op verschillende manieren gebruiken. Laat ze u voorbeelden laten zien van accounts die ze volgen en vragen wat ze er leuk aan vinden.
Ik adviseer ook een contract voor alle digitale apparaten ze gebruiken. Dit stelt verwachtingen over hoe en wanneer ze online kunnen communiceren en geeft hen verantwoordelijkheid over hun keuzes.
Dus wat voor soort dingen moet maak je je zorgen? Ik heb de meeste grote apps onderverdeeld in 4-typen hieronder die je verder zullen helpen je discussie te leiden.
Apps met een publiek
De sociale netwerken die geschikt zijn voor het delen van groepen zijn onder meer Facebook, Instagram, Twitter, YouTube, Vine en zelfs Snapchat. In alle gevallen plaatsen mensen berichten waarvoor ze het publiek hebben gekozen. Vrienden en volgers kunnen waardering tonen voor het bericht door het 'leuk' of 'favoriet' te maken. YouTube, Vine en Twitter zijn doorgaans altijd openbaar. De meeste beroemdheden volgen hier. Instagram en Facebook kunnen privé worden gemaakt, maar bijna elke tiener geeft toe dat er mensen in hun besloten kringen zitten die ze niet echt kennen. Snapchat kan een-op-een zijn of heeft een functie om verhalen te posten die iedereen kan zien.
Voorbehoud:
- Kinderen zijn op zoek naar likes van anderen, dus om het aantal te verhogen, kunnen ze vrienden / volgers hebben in privékringen die ze niet echt kennen.
- Zelfs als u persoonlijk een account op deze netwerken hebt, betekent dit niet dat u op de hoogte bent van alles wat ze posten.
- Kinderen delen persoonlijke informatie vaak te vaak omdat ze bij het plaatsen overwegen wie geïnteresseerd is in hun bericht in plaats van wie er toegang toe heeft.
Privéchat-apps
Met deze apps kunnen mensen één op één of in kleine groepen spreken. Populaire chat-apps zijn WhatsApp, Kik en Facebook Messenger. Tenzij je je kinderen openlijk wilt bespioneren, weet je niet wat ze in deze apps doen.
Voorbehoud
- Apps zoals Kik kennen een userID toe aan elke gebruiker. Deze ID's kunnen openbaar worden ontdekt, zodat vreemden contact met uw kinderen kunnen opnemen. Sommige kinderen beseffen dit niet en nemen aan dat ze de persoon kennen.
- Vanuit privacy-oogpunt voelen kinderen zich veilig in wat ze via deze apps verzenden, maar de services zelf hebben kopieën van al hun gegevens en foto's.
Anonieme apps
Een favoriet bij tieners en een nachtmerrie voor volwassenen. Met deze site en apps kunnen kinderen anoniem posten wat vervolgens een broedplaats wordt voor pesten. Ask.fm-gebruikers plaatsen openbare profielen die anonieme reacties krijgen. YikYak en After School zijn anonieme message boards gebaseerd op scholen. Omegle zet je op in chatrooms met vreemden. Voor meer informatie over al deze, bezoek deze blog op de risico en allure van anonieme sites.
Voorbehoud
- Er wordt veel gepest door kinderen die denken dat ze zich verstoppen achter anonimiteit.
- Kinderen delen persoonlijke informatie te vaak omdat ze denken dat deze niet naar hen kan worden teruggevoerd (maar in veel gevallen wel).
Valstrik-apps
Deze apps verschijnen op het apparaat van uw kind als iets onschuldigs, zoals een rekenmachine, muziekspeler of zelfs een opslagplaats voor kattenfoto's. Met de juiste reeks toetsaanslagen 'opent' de app zich en kan hij een schat aan privébestanden, chats en afbeeldingen bevatten.
Voorbehoud
- Zonder een grondige vergelijking te maken tussen alle beschikbare valse apps en wat er op het apparaat van uw kind staat, zult u niet weten dat ze die hebben.
In het kort:
Begin met het vragen van tieners om te laten zien wat ze gebruiken
Vraag tieners * hoe * ze de apps gebruiken. Het zal je misschien verbazen
Begeleid ze om het aantal doelgroepen te beperken en privacyinstellingen in te stellen
Hopelijk kunnen deze richtlijnen je op weg helpen om een gemeenschappelijke basis te vinden met je kinderen in deze vreemde nieuwe wereld.
